هِڪ ماهِ لَڪا کي مان ويٺو ڏِسان
ڏِسي اُن کي پيو ليک لِکان
جيئن يادگيريون ياد رَکان
ڊائيري کولي جيئن پين کَنيم
اکڙيون ڦيري تيئن ڏِٺم
هوءُ اچي ٿي ايڏي ادا سان
ڄڻ مِلي ڪري واپس ٿي خُدا سان
سرنهن جا گل ٿي چمي ڏيکائي
بوڇڻ کڻي پئي هوا ۾ اوڏائي
پئي هٿڙا کڻي دعاون گهري
تنهن کانسوا ڀلا ڪيئن سري
ڪونج واري ڳچي ڦيرائي ويٺي
عاشقن کي هوءُ هيرائي ويٺي
رومال کي ڇنڊي گهمائي
وري چپڙن سان چمي ڏيکائي
غذب آهي هُن جي هلڻ جو انداز
اڃا وڌ مٺو ملڻ جو انداز
ان جي ناز انداز تان قربان ٿيان
هيڪر هن جي جواني جو مهمان ٿيان
ڀري ڀاڪر ۾ پوءَ ڪلام ڪيان
ان جي سونهن کي سڪ ڀريو سلام ڪيان
ويهاري هوءِ مونکي وارن جي ڇانءُ ۾
مان جاءِ ڏيان جاني کي هانءُ ۾
جيءُ ۾ ويهي مونکي جيءُ ڪري
وڃي نه ساه نڪري پريت جو پيالو پيءُ ڪري
مٺي کي پيو مٺيون ڏيان
مٺيون به مان سٺيون ڏيان
بس مان هجان هن ۾ هوءُ هجي جان
سي سڀ ڳڻجو منهنجي مالڪ جا احسان
شاعر .... محمد جان زريناڻي
تاريخ .... 25.5.2003
محمد جان زريناڻي
No comments:
Post a Comment
مهرباني ڪري تبصرو ڪريو