Monday, March 11, 2013

انداز پنهنجو پنهنجو

مان ڏِسان ٿو هوءِ ڏِسي ٿي
مان لُڇان ٿو هوءِ لُڇي ٿي

ماڻهُن کان وَڃي مُنهنجو پُڇي ٿي
ڪو ڪيئن چَوي پَر ڪانه ڪُڇي ٿي

اَنڌ مان ٿي روز اِشارا ڪَري
مِلڻ لئه مونسان وارا وارا ڪَري

اَڃان تائين آ ڪوري ڪُونواري
لَڳي جي دِل نه ڇِنبي ياري

جَڏَنهن ٿي هوءِ خُماريل نيڻ کَڻي
هَر اداءَ سان ٿي واه جو وَڻي

چَويءَ دِل پَئي ڀاڪُر ڀَرِيانس
عُمِر سَڄي لَئه پَنهنجو ڪَرِيانس

سامهُون ويهاري روز ڏِسانس
پَر ۾ ويهيءِ پيار جو پُڇانس

چَوانس هاءُ هاڻ تون ٻُڌائي
اُهو ڪَهڙو هو جادو اَلائي

جَنهن توکي بيتاب ڪَيو
نَه تو دُنيا جو حِساب ڪَيو

يا شايَد مون هو ڪو ثَواب ڪَيو
جَنهن جو مالِڪ واپَس جَواب ڪَيو

بَس رَهُه راضيءِ تون جانيءِ جَهان تي
آ رَکيل هوندو سارو حِساب آسمان تي

محمد جان زريناڻي 15.5.2003


محمد جان زريناڻي

هِڪ نَظم



ڏِسو ڏِسو هوءِ بيٺي نِهاري ٿي
نِهارَڻ سان ٿي مونکي ماري
هوءِ ٿي ڪَري مَٿي پوتي جو پاند
لَڳي آ آخر هُن کي ڪَهڙي راند
هوءِ پَنهنجا پَئي صَدورا وار ٺاهي
ڏِسي مونڏي ٻانهُن جا هار ٺاهي
هوءِ ڏِس هاڻ آرَس به ڀَڳي اَٿَس
آخِر سِڪ ڪَنهن جي ته لَڳي اَٿَس
هُن جو چَهِرو چُمَڻ جَهڙو آ
مِٺي سَندو مُنهن مَکڻ جَهڙو آ
ماکيءِ وانگُر آ مَحبوب جي بات
شَل ٿِيئِس مُحمد جان سان مُلاقات
هُن جي سيني ۾ مُنهنجو ساهُ ڀَڙڪي
جيتَرو سوچان اوتَرو ٿي دِل ڌَڙڪي
هُن کي چَئجو يار حِساب ڪَري
دُنيان دو رَنگي جو حِجاب ڪَري
ڇَڏِي نه مونکي مُحِب وِساري
هُوءِ ڏِسو اَڃا به بيٺي نِهاري

شاعر ____ محمد جان زريناڻي

تصوير


محمد جان زريناڻي
محمد جان زريناڻي
300582_184993918239095_5252733_n-001.jpgمحمدجان زريناڻي جو بلاگ