سنڌي انسٽال ڪريو

پنهنجي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي لِکڻ جي لاءِ هِن لِنڪ تي ڪِلڪ ڪريو 

سُٺيون ڳالهيون

علم امير جي زينت ۽ غريب جي دولت هوندو آهي

__________________________

رعايت ڪندا ڪريو توهان سان به رعايت ڪئي ويندي_____________________________

ٻين جي مدد ڪريو خُدا اوهان جي مدد ڪندو

_____________________________

بيڪار آهي اُهو دوست جنهن ۾ وفا نه هجي

____________________________

پير ٿِڙڪي وڃي خير آ زبان نه ٿِڙڪي

________________________

سچو دوست اُهو آهي جيڪو مُصيبت ۾ ڪم اچي

_______________________________

سُٺو دوست الله تعالآ جو بهترين تحفو آهي

___________________________

عِلم مومن جو گُم ٿيل مال آهي جتي مِلي حاصل ڪريو

__________________________________

زبان جي ايئن حفاظت ڪريو جيئن پنهنجي مال جي حفاظت ڪندا آهيو

______________________________________

ڪجه وڃائڻ کانپوءُ به اگر توهان ۾ حوصلو آهي ته پوءِ سمجهو اوهان ڪجه به نه وڃايو آهي

____________________________________

رَستو آسان نهي هوندو رستي جا ڪنڊا چونڊڻا پوندا آهن

____________________________________

هر ماڻهو کي ايترو ئي مِلندو َآهي جيتري هو ڪوشش ڪندو آهي

_______________________________________

عِلم دِل کي ايئن زنده رکندو آهي جيئن مينهن خُشڪ زمين کي

________________________________________

سعودي عرب جو پرچم ڪڏهن بي جهڪايو نه ويندو ڇو ته اُن تي قلمه طيب لکيل آهي

________________________________________

عِزت دار ٿيڻ چاهيو ٿا ته ٻين جي عِزت ڪريو

________________________________

جيڪو صرف پنهنجي ڳالهه ٻڌائي ٻين جي هِڪ بي نه ٻڌي اُن کي ريڊيو چوندا آهن

_________________________________________

ايجادون

1_ وائرليس سيٽ مارڪوني 1896ع ۾ ايجاد ڪيو

2_ انجڻ آٽو موبل تيل بينز 1879ع ۾ ايجاد ڪيو

3_ هينڊ گِرينڊ بم ٽالٽ 1916 ع ۾ ايجاد ڪيو 

4_ پيرا شوٽ اينڊري جينڪس 1796ع ۾ ايجاد ڪيو

5_ پيانو ڪرسٽونڊي 1709ع ۾ ايجاد ڪيو

6_ فوجي ٽينڪ ڪونسوجچن 1914ع ۾ ايجاد ڪيو

7_ پِسٽل تگولٽ 1835ع ۾ ايجاد ڪيو

8_ هندستان تي مُغل سلطنت جو آغاز محمد ظهير الدين بابر وِڌو هو

9_ دنيا ۾ سڀ کان پهريان سِڪي جو رواج چين ۾ پيو

10_دنيا جي پهرين ڪِتاب 1440ع ۾ لنڊن ۾ ڇاپي ويئي

11_ دنيا سڀ کان وڌيڪ زلزلا جاپان ۾ ايندا اهن

12_ دولت مشترڪه جو بنياد 26 مئي 1931ع تي پيو

13_ رسي ڇِڪڻ وري راند ۾ هميشه پويئتي هَٽڻ وارو ڪامياب ٿيندو آهي

محبت ڇا آهي

خُدا سان ٿئي ته بندگي ٿي وڃي

والدين سان ٿئي ته عِبادت ٿي وڃي

اُستاد سان ٿئي ته روشني ٿي وڃي

پُٽ سان ٿئي ته نصيحت ٿي وڃي

ڌيءِ سان ٿئي ته رَحمت ٿي وڃي

ڀاءُ سان ٿئي ته تقويت ٿي وڃي

زال سان ٿئي ته شريڪِ سَفر ٿي وڃي

دولت سان ٿئي ته مَرض ٿي وڃي

رَستي سان ٿئي ته منزل ٿي وڃي

لفظن سان ٿئي ته شاعري ٿي وڃي 

سمجهو

جيڪو ڏک ڏي اُن کي ڇڏي ڏيو _ جنهن کي ڇڏي ڏيو اُن کي ڏُک نه ڏيو

تمام گهَڻي اوچائي تي وڃڻو آهي ته پهريان بنياد پڪو ڪريو

افسوس ڪرڻ کان بهتر آهي احتيات ڪريو

جڏهن توهان الله تي راضي آهيو ته اِهو هِڪ ثبوت آهي ته الله اوهان تي راضي آهي

ڪجه سِکو

آزمايل کي وري آزمائڻ جهالت آهي

زندگي هِڪ گُل وانگر آهي جنهن جي چيئنين طرفن کان ڪنڊا ئي ڪنڊا آهن

عِلم ۽ الله جي خَوف کان عِزت مِلندي آهي

جيڪو شخص واعدن جو پابند ناهي اُن جو ڪو بي دين نه آهي

ڪنهن کي پنهنجو ڪرڻ جي ڪوشش نه ڪريو مگر پاڻ کي اَهڙو ٺاهيو جو هوءِ اوهان کي پنهنجو ڪرڻ جي ڪوشش ڪري

تنهنجا وڌ کان وڌ دُشمَن تنهنجا بُرا دوست آهن

موت کي ياد رکڻ نفس جي سڀني بيمارين جي دوا آهي

جيڪو چڱن کي نٿو سُڃاڻي اُهو بُرن کي بي نٿو سڃاڻي

 کِلي ڳالهائڻ سُٺين عادتن کان بي سُٺي عادت آهي

رات جي انڌيري ۾ اُن جي ڳولا ڪريو جيڪو توهان کي رزق ڏيندو آهي

پاڻ سنڀالي هَلو

ڪاوڙ جي حالت ۾ ڪو بي فيصلو نه ڪريو

خوشي جي حالت ۾ ڪنهن سان واعدو نه ڪريو

عقلمند اِنسان هميشه غَم ۽ فِڪر ۾ مُبتلا رَهندو آهي

زندگي هِڪ گُل آهي ۽ مُحبت اُن جي خُشبوءُ 

اَهڙن ماڻهُن سان نه مِلو جيڪي صِرف پنهنجي مَطلب جي لاءِ توهان سان مِلندا هُجن

بدصورت چهرو بَدصوت دِماغ کان سُٺو هوندو آهي

ڏک سان روح ۾ توانائي پيئدا ٿيندي آهي

جيڪو عِلم دولت ڪَمائڻ لاءِ حاصل ڪيو ويندو آهي اُهو دِل ۾ جڳهه نه ٺاهيندو آهي   

 

سُهڻا سُخَن

عَقُل جَهڙي ڪا دولت نه آهي

جهالت جهڙي ڪا غُربت نه آهي

عِلم حاصل ڪَريو ڄَمَڻ کان وٺي مَرڻ تائين

پاڻ کان وَڌيڪ عِلم رَکندڙ کان عِلم سِکو

پاڻ کان گَهٽ عِلم رکندڙ کي عِلم سيکاريو

عِلم اُهو گُل آهي جيتَرو کُلندو اوتري خُشبوءُ ڏيندو

موتي جيڪڏهن گندگي ۾ به ڪري پوي ته موتي ئي رَهندو آهي

ماڻهُن جي اڳيان جُهڪڻ کان مايوس رَهڻ بَهتر آهي

پنهنجي دوست کي اَهڙو تُحفو ڏِيو جَنهن ۾ ٻه شَيون لازمي نظر اچن هِڪ خَلوص ۽ ٻيو ذَوق

شَمع خُد نه ٻَرندي آهي پَر ٻاري ويندي آهي

مينهن جي پَهرين ڦُڙي جي قيمَت جي خَبر تَتل صَحرا کي هوندي آهي سمنڊ کي اُن جي قَدر نه هوندي آهي

روح ئي جنت آهي ۽ روح ئي جَنهنم آهي