دِل جي دانهن
دِل ٿي چوي توکي ڪِس ڪَيان
مِٺو موقعو نه هي مِس ڪيان
ڳِٽا تُنهنجا ڳِنهَڻ جَهڙا ماکي مِٺا تَهڙا
سِڪي سينو ڏِسَڻ سان ويندا اَرمان ڪَهڙا
پَري کان ويهي ائين نه پوتي ڇَنڊ پِرين
ويهي واٽن تي ائين قُربڙو نه وَنڊ پِرين
هاءِ تُنهنجي اداءَ شَل ڪَري خير خُدا
ٿو ساه مُنجهي مُنهنجو مونکي سيني سَما
نَڪ تُنهنجي ڦُلڙي ٿي دِل ڦُري مُنهنجي
ڪَن واري والي بالي جِگر گُهري ٿي
مان چاهيان ڀَري ڀاڪُر ۾ آ سَجني
مُنهنجي ساهُن ۾ سَما سجني
ويهي گَڏ قُرب ڪما سجني
مان تُنهنجو آهيان ڪَر پوري دِلجا سجني
شاعر __ محمد جان زريناڻي
18_5_
2003
No comments:
Post a Comment
مهرباني ڪري تبصرو ڪريو